همه انسانها در طول عمر خود کم و بیش دچار بیماریهای دهان و دندان میشوند. از دست دادن دندان به هر دلیلی و عدم جایگزینی آن مشکلات و عوارض زیادی را به همراه خواهد داشت. در مرحله اول بر زیبایی فرد تاثیر منفی میگذارد. از لحاظ عملکردی فرد در جویدن غذا دچار مشکل میشود و به دنبال آن مشکلات گوارشی به وجود میآید. دندانهای باقیمانده به تدریج به سمت ناحیه خالی حرکت میکنند و این باعث ایجاد فاصله غیرطبیعی بین دندانها میشود. درنهایت عارضه بیدندانی در طولانی مدت باعث تحلیل رفتن استخوان فک میشود. بهترین راه پیشگیری از این مشکلات، کاشت دندان به روش ایمپلنت است. در این روش علاوه بر ثابت بودن دندان جایگزین شده و ظاهر طبیعی آن، اگر به درستی مراقبت شود مانند دندانهای طبیعی عمر طولانی خواهد داشت. سوالات متداولی درمورد این روش کاشت دندان مطرح میشود. در این مقاله به تشریح برخی سوالات مهم میپردازیم.
ایمپلنت دندان چیست؟
میلهای باریک به شکل پیچ که از جنس تیتانیوم ساخته میشود. این ماده چون با بافت استخوان و لثه سازگاری دارد معمولا بدن آن را پس نمیزند. پایه توسط دندانپزشک درون استخوان فک قرار داده شده و بعد از جوش خوردن به استخوان، تاج و روکش دندان روی پایه قرار میگیرد. مدت زمانی که برای این فرآیند نیاز است حدودا بین ۳ تا ۴ ماه طول میکشد.
ایمپلنت دندان برای چه مواردی کاربرد دارد؟
- اصلیترین و رایجترین کاربرد آن کاشت و جایگزینی دندان از دست رفته است.
- گاهی اوقات برای ثبات و استحکام بیشتر در دندانهای مصنوعی به عنوان پایه و تکیهگاه استفاده میشود.
- برخی از بیماران ممکن است به دلایلی همه دندانهایشان را از دست داده باشند. در این صورت نیاز نیست برای هر دندان پایه جداگانه جاسازی شود و میتوان با تعداد کمی همه دندانها را جایگزین کرد. در مواردی برای فک بالا یا پایین ۴ و گاهی ۸ عدد پایه برای کل دندانها کافی است.
- در برخی موارد نیز برای تسهیل جابجایی دندانها در ارتودنسی به طور موقت از مینی ایمپلنتها استفاده میشود و بعد از اتمام درمان، آنها را از فک خارج میکنند.
قبل از جراحی ایمپلنت دندات چه نکاتی باید رعایت شوند؟
– ابتدا در انتخاب دندانپزشک بسیار دقت کنید. زیرا این عمل نیاز به تخصص و مهارت کافی دارد.
– پرسشنامه دارای شرایط پزشکی را به دقت پر کرده و هر موردی هرچند جزئی را به پزشک خود اطلاع دهید.
– به توصیههای دندانپزشک در خصوص آماده شدن برای جراحی دندان عمل کنید.
– قبل از عمل باید از سلامتی لثهها اطمینان حاصل کرد و در صورت وجود عفونت لثه یا پوسیدگی در دندانهای مجاور، ابتدا باید آنها را درمان کرده و سپس جراحی را انجام داد.
– برای جراحی دقیقتر یک اسکن رادیوگرافی مخصوص نیاز است که دندانپزشک توسط آن، محل عبور اعصاب و سینوسها، ضخامت استخوان فک و … را بررسی کرده و محل دقیق ایمپلنت دندان را مشخص کند. این کار در مراکز رادیولوژی فک و صورت قابل انجام است.
– اگر شرایط پزشکی خاصی مانند مصرف داروهای مخصوص، فشار خون بالا، سابقه سکته مغزی یا قلبی، عمل پیوند و … دارید به پزشک اطلاع دهید. زیرا درصورت وجود این موارد، دوز داروهای تجویز شده تغییر میکند.
– به مدت سه الی پنج روز قبل، داروهایی که باعث رقیق شدن خون میشوند را مصرف نکنید.
– بهتر است سه روز از دهان شویه استفاده کنید.
– به مدت دو هفته از مصرف الکل، سیگار و کشیدن قلیان خودداری کنید.
– شب قبل از جراحی باید بهطور کامل استراحت کنید و از استرس بیش از حد به دور باشید.
– میتوانید یک ساعت قبل از جراحی از مسکن قوی برای کاهش درد استفاده کنید.
آیا ایمپلنت دندان عوارضی هم دارد؟
همه جراحیها عوارض و خطرات خاص خود را دارند. ایمپلنت دندان نیز از این امر مستثنا نیست. در کوتاه مدت و بلند مدت ممکن است برخی عوارض بروز کنند که به چند مورد اشاره میکنیم.
- احساس درد در محل کاشت دندان کاملا طبیعی است. میتوانید برای کاهش درد با مشورت پزشک از مسکن استفاده کنید.
- ممکن است در محل جراحی شده خونریزی خفیفی داشته باشید که بعد از چند روز برطرف میشود. اما درصورت تشدید حتما به دندانپزشک معالج مراجعه کنید.
- احتمال تورم در محل جراحی شده و کبودی قسمتی از صورت وجود دارد که حدودا بعد از یک هفته برطرف میشود.
- ممکن است دندان کناری کمی لق شود. اما جای نگرانی وجود ندارد. این لقی موقتی بوده و به مرور زمان به حالت قبلی خودش برمیگردد.
- احساس سوزن سوزن شدن و بیحسی موقت در نواحی دندانها، لثه و لب طبیعی است و خودبهخود رفع میشود.
- درصورت ادامه دار بودن بیحسی در طولانی مدت ممکن است رشتههای عصبی آسیب دیده باشند. البته به ندرت این اتفاق میافتد. اگر دندانپزشک تجربه و تخصص کافی در این زمینه داشته باشد احتمال وقوع این عوارض به کمترین حد ممکن میرسد.
- اگر ایمپلنت با استخوان فک به درستی ادغام نشده و جوش نخورد باعث شل شدن آن میشود که در این صورت باید دوباره جراحی انجام شود.
البته دو مورد آخر بسیار نادر است و تنها به عدم مهارت و تجربه کافی پزشک معالج مربوط میشود. از این رو در انتخاب دندانپزشک متخصص بسیار دقت کنید.